Najczęstsze błędy w projektach koszulek

W produkcji nadruków na tkaninach można zastosować wiele technologii dających różny efekt końcowy. Każda z technologii ma jednak pewne ograniczenia i należy skorelować ją z możliwościami technicznymi, własnymi oczekiwaniami oraz zasobnością pertfela jakim dysponujemy.

Nadruki na tkaninach wykonywane w technologii DTG

Technologia nadruku DTG na koszulkach umożliwia wykonywanie nadruku w jednostkowych ilościach farbami sitodrukowymi wodnymi, co powoduje, że na koszulce nie przybiera on postaci naprasowanki, lecz projekt wnika w tkaninę i stanowi z nią w pewnym sensie jednolitą całość. Atutem tego rozwiązania jest to, że cała powierzchnia tkaniny oddycha. W technologii nadruku DTG nadruk może być pełnokolorowy bez ponoszenia dodatkowych kosztów związanych z przygotowalnią, jak to ma miejsce w tradycyjnym sitodruku. Także szybkość wykonania i możliwość realizacji krótkich serii są niewątpliwym atutem tego rozwiązania i zachętą do częstego stosowania. Nadruk techniką DTG stosowany jest najczęściej w niskich nakładach od 1 do 100 egzemplarzy oraz wszędzie tam, gdzie ilość kolorów i przejść tonalnych nie pozwala zastosować sitodruku lub innych opcji np. flock, flex.

Ograniczenia w stosowaniu nadruku w technologii DTG

Każda technologia niesie jednak ze sobą pewnego rodzaju ograniczenia. W technologii DTG ze względu na system podawania atramentu niemożliwe jest utrzymanie identycznych kolorów w obrębie jednej serii nadruków – poszczególne egzemplarze pomimo zastosowania unikalnej technologii systemu zamkniętego obiegu atramentu WIMS (White Ink Management System) mogą się różnić między sobą. Także intensywność kolorów i trwałość nadruku jest mniejsza niż przy sitodruku, gdzie nakładana jest zdecydowanie większa ilość farby na koszulkę. Różnice kolorystyczne mogą nastąpić także przy wykonywaniu tego samego nadruku na tkaninach o różnej chłonności oraz składzie. Zdecydowanie najlepiej nadruki prezentują się na tkaninach w 100% bawełnianych, choć należy pamiętać, że ze względu na mieszanie farb (druk z cmyk) np. bardzo mocnej intensywnej czerwieni nie uzyskamy nigdy. W tej technologii nie należy stosować tkanin syntetycznych, np. poliestrowych na których nadruk wykonywany jest techniką sublimacji (możliwy tylko na białych tkaninach).

Jak przygotować plik w technologii DTG

Przygotowanie pliku do nadruku nie jest prostą sprawą. Pliki skopiowane z internetu lub fb mają zbyt niską rozdzielczość. Optymalne jest, jeśli plik jest mapą bitową o rozdzielczości 300 dpi – w skali 1:1 w cmyku. Należy pamiętać, że jeżeli w pliku pozostawimy białe tło, to na koszulkach czarnych zostanie ono nadrukowane tworząc brzydką, niejednolitą warstwę. W takim przypadku optymalnym jest przesłanie pliku tiff lub psd z przeźroczystością. Na prezentowanej grafice przedstawiliśmy najczęściej powtarzające się błędy w przesłanych projektach nadruków na koszulki. Zastosowanie się do poniższych wytycznych wyeliminuje większość błędów mających wpływ na końcowy efekt.